[Harry Potter] jellyfish

ไม่มีความเห็นใจ

แข็งกระด้าง

หยิ่งในศักดิ์ศรี

ไร้ซึ่งอารมณ์

เฉื่อยฉา

แต่ในบางครั้งกลับ

ดูเหมือนดอกไม้เหี่ยวๆ ที่พร้อมลาขาดจากโลกนี้ทุกเวลา

พวกเขานิยามฉันด้วยคำพูดเหล่านั้น แต่นั่นเป็นเพียงการเรียกลับหลัง

คำเดียวที่เคยโดนพูดใส่หน้าก็คงเป็น

" คนไร้หัวใจ "

น่าขันจนอยากหัวเราะให้ขาดอากาศไปเสีย

'ไร้หัวใจ'

ในสายตาพวกเขา ฉันคงเป็นอย่างนั้นจริงๆ

ใครเล่าจะรู้ 

ฉันสวดภาวนากับพระผู้เป็นเจ้าทุกครา

' หากการเป็นคนไร้หัวใจมันทำให้เจ็บปวดน้อยลง ฉันก็อยากจะเป็น '

ทว่าน่าเสียดายที่ดูเหมือนว่าคำขอของฉันจะส่งไปไม่ถึงองค์ท่าน

แต่ กระนั้นก็ไม่เป็นไร

เพราะหัวใจดวงนี้

มันแตกละเอียดกลายเป็นดั่งเม็ดทรายไปเสียแล้ว

ในวินาทีสุดท้าย การปล่อยให้กายหยาบร่วงหล่นสู่ก้นทะเลที่พยายามจะแหวกว่ายขึ้นมาก็นับว่าไม่เลวทีเดียว

.

.

.

.

.

ฉันหมายถึง วินาทีสุดท้าย

" ยังอยากมีชีวิตอยู่ "

เสียงของหัวใจพังๆ กรีดร้องดังขึ้นมา

แขนขาที่เคยนิ่ง บัดนี้กำลังกระเสือกกระสนพยายามแหวกว่ายขึ้นเหนือน้ำอีกครั้ง

ชาร์ลอตต์ แอมโบรส ในวัย 10 ขวบ 

สาบานกับตัวเองว่าจะมีชีวิตอยู่ไม่ว่าภาชนะที่บรรจุวิญญาณดวงนี้เอาไว้ จะมีรอยขีดข่วนมากเพียงใดก็ตาม

_________________________________________________

แฟนฟิคชั่นเรื่องนี้มีเวลาอัปที่ไม่แน่นอน หลักๆ คือเราแค่แต่งสนองนีทตัวเองไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ใครเสียหายดังนั้นผู้อ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะคะ

ติชมกันอย่างสุภาพเน้อ